Vragen over toepassing habi­ta­trichtlijn

Indiendatum: okt. 2022

Inleiding

Artikel 6 lid 2 van de Habitatrichtlijn luidt als volgt:

“Artikel 6

1. De Lidstaten treffen voor de speciale beschermingszones de nodige instandhoudingsmaatregelen; deze behelzen zo nodig passende specifieke of van ruimtelijke-ordeningsplannen deel uitmakende beheersplannen en passende wettelijke, bestuursrechtelijke of op een overeenkomst berustende maatregelen, die beantwoorden aan de ecologische vereisten van de typen natuurlijke habitats van bijlage I en de soorten van bijlage II die in die gebieden voorkomen.

2. De Lidstaten treffen passende maatregelen om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van de natuurlijke habitats en de habitats van soorten in de speciale beschermingszones niet verslechtert en er geen storende factoren optreden voor de soorten waarvoor de zones zijn aangewezen voor zover die factoren, gelet op de doelstellingen van deze richtlijn een significant effect zouden kunnen hebben.

3. Voor elk plan of project dat niet direct verband houdt met of nodig is voor het beheer van het gebied, maar afzonderlijk of in combinatie met andere plannen of projecten significante gevolgen kan hebben voor zo'n gebied, wordt een passende beoordeling gemaakt van de gevolgen voor het gebied, rekening houdend met de instandhoudingsdoelstellingen van dat gebied. Gelet op de conclusies van de beoordeling van de gevolgen voor het gebied en onder voorbehoud van het bepaalde in lid 4, geven de bevoegde nationale instanties slechts toestemming voor dat plan of project nadat zij de zekerheid hebben verkregen dat het de natuurlijke kenmerken van het betrokken gebied niet zal aantasten en nadat zij in voorkomend geval inspraakmogelijkheden hebben geboden.

4. Indien een plan of project, ondanks negatieve conclusies van de beoordeling van de gevolgen voor het gebied, bij ontstentenis van alternatieve oplossingen, om dwingende redenen van groot openbaar belang, met inbegrip van redenen van sociale of economische aard, toch moet worden gerealiseerd, neemt de Lid-Staat alle nodige compenserende maatregelen om te waarborgen dat de algehele samenhang van Natura 2000 bewaard blijft. De Lidstaat stelt de Commissie op de hoogte van de genomen compenserende maatregelen.

Wanneer het betrokken gebied een gebied met een prioritair type natuurlijke habitat en/of een prioritaire soort is, kunnen alleen argumenten die verband houden met de menselijke gezondheid, de openbare veiligheid of met voor het milieu wezenlijke gunstige effecten dan wel, na advies van de Commissie, andere dwingende redenen van groot openbaar belang worden aangevoerd.”

Omdat stikstof momenteel zorgt voor een verslechtering van de natuur in Natura2000-gebieden, overtreedt Nederland momenteel de Habitatrichtlijn.

Artikel 6 lid 2 van de Habitatrichtlijn ziet echter niet enkel op stikstof. Ook de chemische en ecologische kwaliteit van Friese wateren vallen onder het preventiebeginsel van de Habitatrichtlijn. De gevolgen van het peilbeheer in veenweidegebieden en vrijkomen vervolgens neerdalen van CO2 bij of in Natura 2000-gebieden kan ook in strijd zijn met de richtlijn, net als verdroging door wateronttrekking in en bij Natura 2000-gebieden. Dit alles vanuit het preventiebeginsel in artikel 6 lid van de Habitatrichtlijn.

De Partij voor de Dieren heeft daarom de volgende vragen aan het Dagelijks bestuur:

Vragen

1. Is het waterbeheer van WF gestoeld op het preventiebeginsel neergelegd in artikel 6 lid 2 van de Habitatrichtlijn? Zo ja, waaruit blijkt dit? Zo nee, waarom niet?
2. Is er wel eens een volledige inventarisatie gemaakt van stoffen in de door ons beheerde wateren, anders dan stikstof, die voor een overtreding van de Habitatrichtlijn zouden kunnen zorgen? Zo ja, kan die inventarisatie worden toegezonden aan het AB en welke maatregelen zullen naar aanleiding van die inventarisatie worden genomen en binnen welke termijn? Zo nee, waarom niet en is het DB het met ons eens dat dat wel wenselijk zou zijn gegeven de huidige slechte staat van de Nederlandse natuur en de stikstofcrisis?